Gotovo milion ljudi okupilo se na ulicama većih gradova, a samo u Parizu je od 7.000 demonstranata uhapšeno njih 217, prenosi B92.

Kako je prenio Rojters, demonstranti su bacali kamenice na policiju koja je potom intervenisala kako bi razbila grupe učesnika protesta.

Policija je na Trgu Plas de la Konkord protiv demonstranata koristila pendreke, suzavac i vodene topove, prenio je portal Raša tudej Balkan.

Neredi su izbili jer je francuska premijerka Elizabet Born pokrenula specijalnu proceduru za usvajanje nepopularnog zakona o penzionoj reformi u Narodnoj skupštini bez glasanja. Riječ je o primeni člana 49.3 Ustava prema kom Vlada ima pravo da donese zakon bez glasanja u parlamentu ako predsjednik nema podršku većine poslanika.

Ni u skupštini nije bilo mirnije, gdje su ljevičarski poslanici mahali transparentima protiv penzione reforme, glasno negodovali i skandirali.

Korišćenjem takozvanog člana 49.3 Ustava, obezbijeđeno je usvajanje predloga zakona o podizanju starosne granice za odlazak u penziju za dvije godine - sa 62 na 64, ali to pokazuje da predsjednik Emanuel Makron i njegova vlada nisu mogli da obezbijede dovoljnu većinu u parlamentu.

Agencija navodi da će opozicione stranke vjerovatno tražiti da se glasa o povjerenju vladi, ali da je malo vjerovatno da će vlada pasti jer će je većina konzervativnih poslanika vjerovatno podržati.

Makron i njegova vlada tvrde da je povećanje starosne granice za odlazak u penziju neophodno da bi se održao penzioni sistem, ali njegov neuspjeh da reforma penzionog sistema bude usvojena u parlamentu predstavlja udarac njegovim naporima da sprovede nove reforme, navodi Rojters.

Njegov potez mogao bi da se završi kao Pirova pobeda. Koristeći posebna ustavna ovlašćenja umesto da rizikuje da zakonodavci odbiju reformu, Makron je dao municiju opoziciji i sindikalnim liderima koji su reformu ocijenili kao nedemokratsku.

To bi takođe moglo da igra na ruku krajnjoj desnici.

-Ova reforma ima sve sastojke za povećanje glasova radikalne desnice- rekao je politikolog Bruno Palier.

Prema njegovim riječima, najveći teret reforme snosiće niža srednja klasa, dio stanovništva koji se već osjećao kao gubitnik globalizacije, baš kao u slučaju Britanije prije bregzita.