Izložba prati razvojni put mauzoleja, od prvih ideja o gradnji tokom dvadesetih godina XX vijeka, preko pokušaja gradnje oko stogodišnjice Njegoševe smrti, do njegove konačne izgradnje i otvaranja tokom prve polovine sedamdesetih godina prošlog vijeka.
Postavku čine brojni predmeti koji svjedoče o poluvjekovnoj težnji da se izgradi ovo zdanje, a najatraktivniji su hrastova škrinja u kojoj su držani Njegoševi zemni ostaci, dugme iz groba, zlatni mozaik i zlatni listići kojim je ukrašen svod mauzoleja, planovi mauzoleja koje je izradio Harold Bilinić, kao i dvije gipsane karijatide Ivana Meštrovića.
Izložba je istovremeno i omaž galeriji Umjetnici Jugoslavije Njegošu koja je upravo 1974. godine otvorena kad i mauzolej. Upotpunjena video zapisima i brojnim fotografijama postavka predstavlja zaokruženu cjelinu, od prve ideje do realizacije.
Ovo impozantno zdanje, rad vajara Ivana Meštrovića, koje se nalazi na 1.660 metara nadmorske visine i do kojeg se dolazi kroz tunel sa 461 stepenicom otvorio je 28. jula 1974. godine predsjednik predsjedništva SR Crne Gore Veljko Milatović. Pedeset godina kasnije ono i dalje stoji na Jezerskom vrhu i predstavlja najatraktivniji objekat Narodnog muzeja Crne Gore, koji ni jednog posjetioca ne ostavlja ravnodušnim.
Autori izložbe su Predrag Malbaša, Isidora Kovačević i Filip Kuzman, a postavka se može pogledati do 2. septembra 2024. godine.
