Publika festivala "Grad teatar" ima priliku da večeras (5. avgust) od 21 čas na sceni između crkava u budvanskom Starom gradu pogleda jednu od najnagrađivanijih produkcija ovog festivala, predstavu "Krvave svadbe".
Pored prerano preminulog režisera Igora Vuka Torbice, reditelja predstave, autorski tim predstave po tekstu Federika Garsije Lorke, čine Branko Hojnik, scenograf, Jelisaveta Tatić Čuturilo, kostimograf i Vladimir Pejković, kompozitor. U predstavi igraju: Varja Đukić, Milica Grujičić, Ivana Mrvaljević, Pavle Popović, Branka Otašević, Vukašin Ranđelović, Miroslav Fabri, Draginja Voganjac, Maja Stojanović, Dušan Vukašinović, Filip Đuretić i Nenad Pećinar.
Inače „Krvave svadbe” i ovih dana ovjenčane su još jednom nagradom. Autorskom timu predstave "Krvave svadbe", koprodukciji JU "Grad teatar" iz Budve i Srpskog narodnog pozorišta iz Novog Sada, dodijeljena je Nagrada Bijenala scenskog dizajna 2022. za scenski dizajn predstave u cjelini.
Nagrada će biti dodijeljena 5. septembra 2022. tokom Bijenala scenskog dizajna koje se održava u okviru programa "Kaledioskop" evropske prestonice kulture Novi Sad.
Nagradu za scenski dizajn predstave u cjelini je dodijelio stručni žiri u sastavu: Radivoje Dinulović, arhitekta (Beograd, Novi Sad), Filip Jovanovski, arhitekta, scenograf i vizuelni umjetnik (Skopje, Bitola), te Matko Botić, dramaturg, teatrolog, muzičar i pozorišni kritičar (Zagreb, Split).
U obrazloženju odluke žirija je navedeno:
– Opis priznanja koje nagrađuje scenski dizajn predstave u cjelini, naglašavajući cjelovitost i zaokruženost umjetničke vizije, već po samoj definiciji upućuje na Torbičino majstorsko čitanje Lorkinog poetsko-dramskog veza. Reditelj se, naime, prvenstveno usredotočuje na sintetičko promišljanje ukupnosti književnog predloška, stvarajući besprijekorno zaokruženu cjelinu. Ono lemanovsko pitanje, koje dvoji je li u savremenom teatru (dramska) napetost više uopšte napeta, rezonira kroz čitav komad; više uzbudljivi poetski recital nego uprizorenje dramskih sukoba, 'Krvave svadbe' odmiču se od uobičajenih akvarela južnjačkih strasti i melodramatskih konvulzija. Osnovni gradivni element u fragilnoj scenskoj konstrukciji jest ritam; ističe se besprijekoran rediteljski osjećaj za bešavne prijelaze među scenama, pomno slagana akustička dramaturgija primijenjene muzike Vladimira Pejkovića, te scenografski tour de force Branka Hojnika, koji tek s nekoliko pažljivo odabranih elemenata, uz pomoć pogođeno stiliziranih kostima Jelisavete Tatić Čuturilo postepeno stvara scensku magiju prispodobivu snazi Lorkine poetske imaginacije. Budvansko-novosadska predstava ambiciozan je pokušaj uspostavljanja vrlog, novog čitanja dobro poznate dramske lektire, čiji se scenski dizajn izdvaja iz ostatka selekcije nesumnjivom kvalitetom svojih sastavnica, ali i unutrašnjom dramaturgijom razvoja akustičkih i vizualnih elemenata scenske igre - navodi žiri Bijenala u svojoj odluci.
Ž.J.
