Dobro planiranje i priprema društava osnova je za dobre rezultate, te je zbog toga neophodno na vrijeme obaviti pripreme.
U toku zime potrebno je obezbijediti dovoljno zavoštenih ramova, jer zamjena saća i proširenje prostora u košnici ima važnu ulogu, savjetuje Vladimir Radulović, sekretar Saveza pčelarskih organizacija Crne Gore.
– Prvenstveno se ta uloga ogleda u održavanju zdravlja u košnici, jer zamjenom starog saća smanjujemo rizike pojave različitih oboljenja. Tu se prije svega misli na bakterijska oboljenja kao što su američka, evropska trulež.. koje mogu biti veoma opasne, a vosak je najčešći nosilac spora kod ovih bolesti. Kada je u pitanju proširenje prostora u košnici vosak takođe igra važnu ulogu, jer time stvaramo uslove da se društvo širi i smanjujemo rizike od rojevog nagona. Tačno je da je ovo jedna od mjera za prevenciju rojevog nagona, ali na osnovu mnogih istraživanja pokazalo se kao veoma važan faktor – objašnjava Radulović.
On ističe da je okvirno vrijeme prvog proljećnog pregleda kraj februara kada se na lijepom vremenu može utvrditi stanje društava.
– Na ovom kratkom pregledu ćemo konstatovati prisustvo i količinu legla kao i zalihe meda. U ovom periodu se ne preporučuje premještanje ramova sa leglom. Važno je voditi evidenciju kako bi nakon pregleda imali jasnu sliku o stanju u pčelinjaku i na osnovu evidencije napravili plan rada za naredni period. Društva koja su na izmaku zaliha hrane treba pomoći. Ukoliko je vrijeme povoljno može se organizovati prihrana šećernim sirupom 1:1, a ako nije onda dodati pogaču. Sa količinom prihrane ne treba pretjerivati, ukoliko se društvima daju veće količine hrane može biti problem prihvata, a druga stvar što taj sirup kasnije može završiti u medu i ostaviti tragove skroba u medu i narušiti njegovu prirodnu strukturu. U ovom periodu društava su često različite jačine, ta početna neujednačenost bi trebalo da se dovede u približno istu ravan prosto da bi u toku daljih pregleda mogli da sprovodimo isti postupak na svakom društvu. Dovođenje društava na sličan nivo razvijenosti se obično sprovodi nekih 40 dana pred početak paše. Izbjegavam da navodim termin „glavna paša”, jer u našim uslovima teško je precizirati koja je to paša i koliko traje obzirom da nemamo veće zasade sortnih biljaka niti neku pašu koju možemo izdvojiti kao dominantnu – savjetuje Radulović.
Priprema za pašu za podneblje centralnog i južnog dijela je period marta i aprila, dok se za sjevernije krajeve iznad 800 metara nadmorske visine razvoj produžava do sredine ili čak kraja maja.
– Poslednjih godina su česte oscilacije u pogledu početka vegetacije medonosnog bilja, koja uglavnom počinje ranije. Ova činjenica nas obavezuje da moramo biti spremni odnosno da naša društva moraju biti razvijena za unos nektara koji će se polako odlagati u medišne nastavke, a ne da bude usmjeren ka razvoju društva. Na osnovu dosadašnjih iskustava i trendova u sveukupnom razvoju pčelarstva svjedoci smo da je sve teže doći do meda. Više je faktora koji utiču na ovakvo stanje i upravo mali prinosi meda nas moraju usmjeravati na odgovornost i dobro planiranje kako bi ostvarili određene ekonomske interese – zaključuje Radulović. D.Lj.
