Na položaju prvog čoveka Vlade Srbije nalazio se od 25. januara 2001, kada je zamijenio Milomira Minića koji je vodio Prelaznu vladu od kraja oktobra 2000.
Vlada je nekoliko sati poslije ubistva proglasila vanredno stanje u Srbiji, a kao izvršioci odmah su osumnjičeni pripadnici zemunskog kriminalnog klana i dio pripadnika Jedinice za specijalne operacije (JSO) Ministarstva unutrašnjih poslova (MUP) Srbije.
Tokom vanrednog stanja, koje je trajalo do 22. aprila 2003. godine, policija je u akciji „Sablja“ uhapsila više od 11.000 osoba, među kojima i političare, visoke vojne oficire i nosioce pravosudnih funkcija.
U avgustu 2003. godine podignuta je optužnica protiv 44 osobe za učešće u organizovanju ubistva, a suđenje je počelo 22. decembra iste godine u Okružnom sudu u Beogradu.
Sud je 23. maja 2007. godine proglasio krivim optužene koji su osuđeni na ukupno 378 godina zatvora.
Na po 40 godina zatvora osuđeni su bivši komandant JSO Milorad Ulemek Legija i njegov zamjenik Zvezdan Jovanović, kao neposredni izvršilac ubistva.
Politička pozadina ubistva Đinđića nikada nije otkrivena.
Zoran Đinđić rođen je 1952. godine u Bosanskom Šamcu a diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu 1974. godine.
Jedan je od osnivača Demokratske stranke u kojoj je u septembru 1990. godine izabran za predsjednika Izvršnog odbora, a u januaru 1994. za predsjednika stranke.
Od februara do septembra 1997. godine bio je na poziciji gradonačelnika Beograda, kao kandidat koalicije Zajedno.
Poslije pobjede Demokratske opozicije Srbije (DOS) na parlamentarnim izborima decembra 2000. godine, izabran je za predsjednika Vlade januara 2001. godine.
Rođen je u Bosanskom Šamcu, 1. avgusta 1952. Otac, inače rodom iz Toplice, bio je vojno lice.
Sa suprugom Ružicom, koјa јe pravnica, ima dvoјe djece.
Studiјe filozofiјe počeo јe u Beogradu, ali јe bio uhapšen i osuđen na godinu dana zatvora, zaјedno sa grupom studenata iz Zagreba i Ljubljane, koјi su se suprotstavljali autoritarnom režimu.
Po završetku studiјa nigde u zemlji niјe mogao da dobiјe posao, pa јe otišao u Njemačku, gdje јe doktorirao na Univerzitetu u Konstancu, a u Јugoslaviјu se vraća tek poslije 12 godina i pada Berlinskog zida.
U Demokratskoј stranci bio јe od 1989. godine, kao јedan od njenih osnivača i njen naјuticaјniјi predsjednik.
Poslije pobjede opoziciјe na lokalnim izborima, 1997. godine, i posle sukoba sa Miloševićevim režimom, postao јe prvi gradonačelnik Beograda koјi niјe bio član komunističke partiјe.
Tokom 2000. godine bio јe glavni strateg i organizator kampanje opoziciјe, koјa se završila 5. oktobra odlaskom Miloševića sa vlasti.
U јanuaru 2001. godine, postao јe prvi srpski premiјer koјi iza sebe nema komunističku prošlost.
U ekspozeu koјi јe podnio poslanicima Narodne skupštine Srbiјe naveo јe da јe Srbiјa u prethodnih deset godina bila prepuštena "na milost i nemilost brutalnim interesnim grupama unutar zemlje i međunarodnim interesima spolja, ali da јe to vrijeme prošlo 5. oktobra".
- Srbiјa јe uzela svoјu sudbinu u svoјe ruke, a današnji dan u simboličnom smislu razumemo kao 6. oktobar, kao početak sprovođenja nacionalnog konsenzusa za korenite promene - rekao јe tada Đinđić.
Za vrijeme njegovog mandata pokrenut јe proces demokratizaciјe društva i korjenitih ekonomskih i sociјalnih reformi u Srbiјi.
