Oni smatraju da iz obrazloženja za brisanje proizilazi da predlagač predmetnih izmjena nije prepoznao da je zaštićeno dobro kod pomenutih krivičnih djela različito.
- Kod prvog - “Poslovi od javnog značaja” zaštićeno dobro je bezbjednost lica koja se bave profesijama od javnog značaja, dok kod brisanog krivičnog djela,,Napad na ljekarepri pružanju ljekarske pomoći” zaštićeno dobro je zdravstveni sistem i građani koji ostaju uskraćeni za zdravstvenu zaštitu - navode iz Ljekarske komore
Dakle, kako dodaju,. u prvom slučaju, zakonodavac štiti nezavisnost i samostalnost u obavljanju profesija od javnog značaja, dok u drugom slučaju zaštićeno dobro je nesmetano funkcionisanje zdravstvenog sitema, dakle neprekidno i pravovremeno pružanje zdravstvene zaštite.
- Za ukazati je da se Ustavom Države Crne Gore članom 69 svakome garantuje pravo na pravovremenu i efikasnu zdravstvenu zaštitu. Radi pojašnjenja, napadom na ljekara, pored njegovog tjelesnog integriteta ugrožava se zdravlje svih građana koji su toga dana trebali da ostvare zdravstevnu zaštitu, jer je upitno koliko je ljekar spreman da nakon napada nastavi sa zdravstvenim zbrinjavanjem građana zakazanih za taj dan čime se direktno krši navedeni član Ustava Crne Gore, a što ljekarsku profesiju čini značajno drugačijom od poslova od javnog značaja iz člana 142 Krivičnog zakonika.Takođe, činjenica da je crnogorski zakonodavac propisao zdravstvenu zaštitu kao zaštićeno dobro i to članom 290 Krivičnog zakonika – “Nesavjesno pružanje ljekarske pomoći” i članom 292 “Neukazivanje ljekarske pomoći”, što kod ostalih profesija od javnog značaja nije slučaj, prema njihovim riječima, ukazuje na opravdanost propisivanja zasebnog krivičnog djela zbog očiglednog postojanja povećane i profesionalne i krivičnopravne odgovornosti prilikom obavljanja ljekarske djelatnosti- navode u saopštenju.
Ukazuju i je da je u vremenskom intervalu od samo dvije godine koliko je bio na snazi brisani član 152a zaživio kroz tri sudske presude od čega je u jednom slučaju izrečena zatvorska kazna, dok je u preostala dva slučaja izrečena uslovna osuda.
Imajući u vidu sve navedeno obratili su se Skupštini i Vladi Crne Gore sa zahtjevom da se krivično djelo napad na ljekare pri pružanju ljekarske pomoći vrati u Krivični zakonik kao posebno krivično djelo, kako je to ranije bilo propisano.
