Srpska pravoslavna crkva i njeni vjernici danas slave Svetog Nikolu, zaštitnika putnika, moreplovaca i djece.

Kod čitavog hrišćanskog svijeta Sveti Nikola se poštuje kao veliki čudotvorac.

Sveti Nikola je najčešća krsna slava.

Svetog Nikolu su ljudi još tokom njegovog života, zbog izuzetne ličnosti i duhovnosti, smatrali svetiteljem.

Pomagao je narod, širio vjeru, pravdu i milosrđe, donosio utjehu, mir i dobru volju. Dobra djela činio je tajno.

Zamonašio se i čitavo bogatstvo, naslijeđeno od roditelja, razdijelio je siromašnima, starima i nemoćnima.

Rođen je u vrijeme rimskog cara Valerijana u gradu Patara u Maloj Aziji u luci na mediteranskoj obali današnje Turske, 280. godine, a upokojio se 345. godine. 6. decembra, (19. decembra).

Spomen na dan upokojenja Svetog Nikole slavi se 19. decembra, po novom ili 6. decembra, po starom kalendaru i taj dan se zove zimski Sveti Nikola, dok se 22. maja – 9. maja, slavi ljetnji Sveti Nikola u znak zahvalnosti radi prenosa moštiju u Bari.

Pada u vrijeme Božićnog posta, pa je i slavska trpeza obavezno posna.

Nekada se na svim hrišćanskim brodovima nalazila ikona Svetog Nikole, a on se posebno praznovao duž Jadranskog i Sredozemnog mora, gdje je bio običaj da se na taj dan ne isplovljava, a brodovi na pučini usidre i plovidbu nastave sjutradan.

Zaštitnik je mnogih gradova i luka posebno u Grčkoj i Italiji.

U grčkom folkloru Sveti Nikola opisan je kao “gospodar mora”.

Praznik Svetog Nikole ima danas veliki komercijalni značaj, naročito u zemljama Zapadne Evrope.

Pošto je vezan za darivanje, došlo je do njegove velike popularizacije, pa se pred taj dan masovno kupuju pokloni.

Na Svetog Nikolu pada i proslava, odnosno Dan olobođenja Podgorice.