U tom periodu NATO snage su projektilima iz vazduha pogodile kasarnu Vojske Jugoslavije u Danilovgradu, vojni aerodrom u Golubovcima, kasarnu „Šipčanik“ u Tuzima, most u Murinu, radarsko-komunikacijski objekat Ratne mornarice na brdu Obosnik u Boki Kotorskoj, radarski sistem na Crom rtu kod Sutomora i kotu iznad tunela Belveder kod objekta Radio Bara, rt Arzu kod Herceg Novog i druge sporadične mete u Crnoj Gori.
Za vrijeme bombardovanja poginulo je 55 pripadnika oružanih snaga tadašnje Jugoslavije iz Crne Gore, a tokom bombardovanja lokacija u našoj zemlji ubijeno i sedmoro civila, među kojima su i troje djece u Murinu.
Tim povodom, na više mjesta u Crnoj Gori biće položeni vijenci na spomen-obilježja palim borcima i žrtvama bombardovanja, a u hramovima Srpske pravoslavne crkve služiće se pomeni.
Brojne delegacije položiće vijence na spomenik palim borcima u kasarni Vojske Crne Gore u Danilovgradu, na kome je upisano i ime vojnika Saše Stajića iz Beograda, koji je poginuo u NATO bombardovanju tog objekta 24. marta 1999. godine. Masovnim obilaskom spomenika palim borcima u ratovima devedesetih godina prošlog vijeka u Nikšiću, Mojkovcu, Andrijevici i Beranama odaće se počast poginulima i osuditi NATO bombardovanje.
To je u izjavi za „Dan“ potvrdio i Savo Vučetić, predsjednik beranskog Udruženja boraca ratova 1990–1999. godine, ističući da se nikada ne smiju zaboraviti oni koji su svoje živote položili na braniku domovine.
– Mi svake godine na dan početka NATO bombardovanja SR Jugoslavije posjetom spomeniku koji je podignut pored zgrade Opštine odajemo dužnu poštu i poštovanje borcima i žrtvama poslednjih ratova na ovim prostorima. Na taj način ih, zajedno sa njihovim porodicama, čuvamo od zaborava, ali i šaljemo riječi osude za one koji su iz vazduha nemilice sijali smrt i među borcima i među nedužnim civilima. Činimo to sa željom da se više nikada ne dogode ovakvi i slični zločini i da opomenemo da država mora da cijeni i uvažave žrtve NATO bombardovanja – kazao je Vučetić.
U NATO bombardovanju Murina poginuli su Manojlo Komatina,Miroslav Knežević, Milka Kočanović, Vukić Vuletić, Julija Brudar i Olivera Maksimović. Tom prilikom su ranjeni Korina Milović iz Murina, Svetlana Zečević iz Andrijevice, Željko Bjelanović iz Velike, Darko Mijović iz Podgorice, Mirko Šoškić iz Ulotine, Slavko Mirković iz Gračanice, Vasko Čejović iz Berana i Danilo Jokić iz Velike.
Četvrt vijeka nakon tragedije u Murinu porodice poginulih smatraju da te civilne žrtve rata konačno treba da u zakonskim okvirima dobiju svoj status.
– Država je više od dvije decenije ignorisala i murinske žrtve i njihove porodice. Zvaničnici su se ponašali kao da se to nije dogodilo u Crnoj Gori. U poslednje dvije godine krenulo se sa državnog vrha sa pričom da se takav odnos mora mijenjati i da to treba definisati u zakonskoj proceduri. Međutim, taj zakon nije izglasan u crnogorskom parlamentu. Hoćemo konačno da se nadamo da će se to desiti u nekom narednom periodu, jer za nas je neka vrsta satisfakcije za sve što smo preživjeli da se kroz zakon definiše da su to bile civilne žrtve rata i da kroz taj zakon ostvarimo svoja prava – kazao je Bojan Komatina, unuk stradalog Manojla Komatine.
