Dok turisti hrle u Finsku da upoznaju Deda Mraza u njegovom selu na sjeveru zemlje i šapuću mu svoje želje na uvo, Finci odbrojavaju dane do Božića uz male božićne zabave zvane pikkujoulut.

Već početkom novembra u kućama, kancelarijama i školama se organizuju žurke sa hranom i pićem. Često su na trpezama specijaliteti od dimljenog i sušenog lososa, kao i deserti poput medenjaka i lisnatog peciva. Uz hranu se ispija glogi, finska verzija kuvanog vina, koja pored zimskih začina često uključuje bademe i suvo grožđe. Svoj mirisni doprinos atmosferi daju mirisi iz velikog lonca koji se kuva na šporetu dok se gosti druže. Zbog svega ovoga ne čudi što se Božić u Finskoj smatra „najbožićnijim“.

Hladna zemlja sa najtoplijim Božićem destinacija je iz snova za ljubitelje ovog praznika, a Fince je Bi-Bi-Si proglasio za „gospodare Božića”, kojima nema premca.

Navodno, cijela priča je počela u 19. vijeku, kada su Finci preuzeli švedsku adventsku tradiciju i prilagodili je dodatnim sadržajima, poput školskih predstava, nakon kojih bi uslijedilo druženje uz tradicionalnu kašu. Djeca bi odrastala, ali bi tradiciju na fakultetima nastavila organizovanjem predbožićnih zabava sa predstavama – i neizbježnom kašom u kojoj bi se krio badem.

Finci su vjerovali da ko nađe badem u kaši ima dobre šanse da se oženi. U međuvremenu, žurke su se proširile, baš kao i piće. Pored kuvanog vina, služe se i pivo, votka i liker od crnog sladića Salmiakki Koskenkorva, a ono što se dešava na božićnim zabavama ostaje tu, piše punkufer.hr.