Crna Gora je već godinama članica TRADUKI mreže za podršku i posredovanje u realizaciji prevodilačkih projekata u Jugoistočnoj Evropi, a ove godine se zajedno sa ostalim članicama predstavila zainteresovanoj javnosti u Njemačkoj, piše u saopštenju MKM-a.
Za vrijeme trajanja Sajma, od 21. do 24. marta, izložena su djela svih žanrova autora i autorki koji stvaraju u Crnoj Gori, a koja su objavljena u periodu od 2020. do 2023. godine.
- Lajpciški sajam knjiga predstavlja važno mjesto susreta za pisce i prevodioce te je nezaobilazna adresa za međunarodnu promociju crnogorskog književnog stvaralaštva. U tu svrhu, pored navedenog, na Sajmu je prezentovan i katalog na njemačkom jeziku u kojem su izdvojena reprezentativna djela svih žanrova, koja su objavljena zmeđu 2020. i 2023. godine. Katalog sadrži biografije pisaca i spisateljica koji stvaraju u Crnoj Gori, kratke sinopsise njihovih djela, ali i predstavlja značajne crnogorske izdavače, kao i autore i knjige dječje književnosti, koji čine važan dio savremene književne scene. Urednica kataloga je profesorica njemačke i svjetske književnosti doc. dr Jelena Knežević, navodi se u saopštenju.
Ovakvo međunarodno predstavljanje crnogorske kulture izazvalo je veliko interesovanje kod posjetilaca sajma, koji su se na štandu Crne Gore interesovali o crnogorskim piscima i spisateljicama.
U okviru programa Poetics of Nonbelonging – Authors from Southeast Europe predstavljen je i novi roman crnogorske autorke Nataše Nelević, koji su organizovali Ministarstvo kulture i medija i TRADUKI.
Nelević je sa moderatorkom Annemarie Türk razgovarala o njenoj knjizi „Mali roman o blatu“ (Nova knjiga, 2023) i odgovarala na temu "Šta se desilo 6. novembra 1946. godine u Kiseljaku na dan završetka jedne od najvećih omladinskih radnih akcija u poratnoj Jugoslaviji".
- Za velikog jugoslovenskog pisca Miroslava Krležu tog dana veličanstveno je okončan titanski podvig jugoslovenskih omladinaca koji su na „blatu istorijskih predrasuda“ podigli nasipe za novu prugu kojom će stići progres u zaostalu zemlju – tako je barem taj dan opisao u svojoj dnevničkog zabilješci. Tragom te optimističke bilješke i iskustva svoje majke koja je napustila radnu akciju jer „nije više mogla da gazi po tolikom blatu“, krčeći put između ova dva tako različita sjećanja – naratorka u „Malom romanu o blatu“ traga za mogućim susretom svoje majke i velikog pisca toga 6. novembra 1946, propituje ideje ženskosti i sopstveno odrastanje u socijalizmu, prati uspon i poraz jedne epohe, odmjerava istorijske dobitke i gubitke i traži pravo da jedan ženski Tekst sa margine suprotstavi Tekstu velikog pisca”, zaključak je saopštenja.
