Stanari kažu da mural evocira pamćenje, ali i doprinosi novom identitetu ovog gradskog kvarta. Autorka murala je ruska umjetnica Tata Petro koja je magistrirala na moskovskom Institutu za savremenu umjetnost. Od kada živi u Crnoj Gori posvetila se ukrašavanju zidova i javnih površina. U Budvi su vidljivi brojni njeni radovi, a tvrdi da radi punim srcem i sebe cijelu unese u svoj umjetnički izražaj. Zidnu sliku u znak sjećanja na fabriku koje više nema, a u čijem prostoru se sada stanuje i odvija bitno drugačiji život svojim komšijama su pokloni bankarski službenik Đorđe Protić i odbornik Aleksandar Saša Zeković. Izrada murala je kažu stanari i vid podrške ruskoj zajednici koja živi i stvara u Crnoj Gori.
– Mural je naš skromni doprinos društvenoj konstrukciji sjećanja na industrijski kompleks koji je sada postao prostor stanovanja. Odraz je i poštovanja i zahvalnosti prema svima koji su u fabrici radili i doprinosili socijalnim idealima i ekonomskom napretku Podgorice i Crne Gore. Prava je šteta što državne i gradske vlasti, kao ni investitori, nijesu ništa sačuvali od industrijske baštine. Neki od pogona su mogli postati kulturni centri, poslovna sjedišta, galerije, muzej, biblioteke i čitaonice, čak i restorani ili fitnes centri. Zastarjela industrijska oprema i mašine su mogli biti korišćeni kao skulpture na javnim površinama. Međutim nije im bilo do ponovne upotrebe industrijske baštine pa su odlučili da sve poruše, masovno komercijalizuju prostor ne vodeći računa o oblikovanju urbane kulture koja ovom gradu, a naročito konkretnom prostoru, baš nedostaje - rekao јe Aleksandar Saša Zeković, jedan od stanara i odbornik u Skupštini Glavnog grada.
On smatra da čuvanje na određeni način sjećanja na bivšu fabriku takođe je moglo biti profitabilno, a i doprinijelo bi formiranju duha naselja. Zeković ističe da o zelenilu i higijeni u naselju brinu stanari.
