GI Zdravi Mojkovac poziva Specijalno državno tužilaštvo da preispita sve u vezi sa projektom otvaranja rudnika Brskovo.
Saopštenje GI Zdravi Mojkovac prenosimo integralno:
25.7.2023. godine, u skladu sa raskidnim klauzulama defisanisanim u Aneksu 2 i Aneksu 4, a na osnovu neispunjenih ugovorenih obaveza i brojnih drugih neusklađenosti sa zakonskim propisima koji su na snazi u Crnoj Gori, stiče se uslov za raskid Ugovora o koncesiji za detaljna geološka istraživanja i eksploataciju sulfidne polimetalične rude (Pb, Zn, Cu, FeS2 i ostalih pratećih sulfida metala) na istražno-eksploatacionom prostoru bivšeg rudnika „Brskovo“ kod Mojkovca (u daljem tekstu: Ugovor), broj 01-3660/1 od 10.12.2010. godine, sa kompanijom DOO “Brskovo Mine” – Podgorica, PIB: 02770440, sa sjedištem na adresi Dalmatinska br. 176 (u daljem tekstu: Koncesionar).
Uvidom u tekst Ugovora i Informacije o realizaciji Ugovora o koncesiji za detaljna geološka istraživanja i eksploataciju sulfidne polimetalične rude (Pb, Zn, Cu, FeS2 i ostalih pratećih sulfida metala) na istražno-eksploatacionom prostoru bivšeg rudnika „Brskovo“ kod Mojkovca, koja se nalazi na sajtu Vlade Crne Gore (https://www.gov.me/dokumenta/28ddecc9-9350-4d8d-a2d6-722dc9324be4), zaključuje se da su se stekli svi ugovorom predviđeni uslovi da Crna Gora bez bilo kakvih finansijskih obaveza, pravno valjano raskine pomenuti Ugovor i pristupi strateškom planiranju korišćenja navedenog prostora u skladu sa interesima građana Mojkovca i građana Crne Gore.
Konceionar više od 13 godina nije ispunio ugovorene obaveze, dok su mu propisani rokovi produžavani potisivanjem, do sada, 6 Aneksa ugovora.
Tokom javne rasprave za Nacrt Detaljnog prostornog plana za prostor koncesionog područja za eksploataciju mineralnih sirovina - Brskovo, Opština Mojkovac i Strateške procjene uticaja na životnu sredinu DPP Brskovo, javnost je upoznata sa urbanističkim i tehničkim rešenjima predloženim od strane Koncesionara, kao i sa mehanizmima koji bi trebali da ublaže uticaj rudnika na životnu sredinu i zdravlje ljudi. Navedena dva dokumenta je za javnu raspravu odobrila Vlada na predlog Ministarstva ekologije, prostornog planiranja i urbanizma.
Evidentna neusklađenost za zakonskim propisima, veliki broj propusta, kontradiktornosti, nedorečenosti, nedostatak objektivnog sagledavanja nastalih posledica, prikrivanje činjenica o prisustvu žive i ostalih komponenti koji se svrstavaju u kategoriju opasnog otpada, neusaglašenost sa planovima višeg reda, nedostatak potrebnih pratećih studija, potrebe za izmiještanjem 400, 220 i 110 kV (i ostalih elektroenergetskih objekata), ogromni konflikti u prostoru koji primarno nastaju preklapanjem koncesionog područja u odnosu na zonu zaštite NP Biogradska gora, ne postojanje mišljenja UNESCO-a u vezi sa uticajem rudarsko-tehnoloških aktivnosti na rijeku Taru, uništavanje i izmiještanje arheoloških nalazišta i grobalja, iseljavanje porodica sa vjekovnih ognjišta, direktno ugrožavanje bezbijednosti i zdravlja građana Mojkovca, i brojne druge primjedbe koje smo dostavili Ministarstvu ekologije, prostornog planiranja i urbanizma u okviru javne rasprave, ukazuju na jedini mogući zakljčak:
da su predloženi DPP za prostor koncesionog područja za eksploataciju mineralnih sirovina - Brskovo, Opština Mojkovac i Strateška procjena uticaja na životnu sredinu za DPP Brskovo apsolutno neprihvatljivi, da ne mogu pretrpjeti izmjene i dopune a da se ispune važeći propisi i da moraju biti povučeni, a postupak njihovog donošenja suspendovan.
Potvrda navedenog je i dopis Ministarstvu ekologije (7.6. 2023. godine) kojim je rukovodilac izrade plana dr Sonja Radović Jelovac, angažovana od strane Vlade Crne Gore, navodeći brojne proceduralne i zakonske neusaglašenosti, u zaključku navela da ne želeći da ulazi potencijalno u zonu kršenja zakonskih propisa i odredbi, a u cilju zaštite profesionalnog integriteta planerskog tima, predlaže suspendovanje planerskih aktivnosti do donošenja strateških odluka vezanih za koncesiono područje na državnom nivou, poštujući zakonsku regulativu.
Sve gore navedeno je u direktnoj vezi sa članom 34 Ugovora kojima su definisani razlozi za raskid Ugovora od strane države, a zbog kršenja odredbi Ugovora od strane Koncesionara, bez mogućnosti ostvarivanja bilo kakve nadoknade ili naplate štete u korist Koncesionara od države Crne Gore.
Drugi pravni osnov za raskid Ugovora definisan je raskidnom klauzulom Aneks-a 2: ukoliko Koncesionar ne dobije urbanističko – tehničke uslove od strane nadležnog organa, koji su jedan od uslova za dobijanje odobrenja za eksploataciju mineralne sirovine na eksploatacionom polju i odobrenja za izvođenje radova po glavnom rudarskom projektu eksploatacije utvrđenim članom 9 i 10 Ugovora, u ugovorenom roku.
Ova raskidna klauzula se odlagala potpisivanjem još 4 Aneksa, dajući Koncesionar dodatnih 11 godina da ispuni ugovorene obaveze, koje on nije ispunio.
U prilog činjenici da država Crna Gora ne može imati nikakve finansijske obaveze prema Koncesionaru je klauzula iz Aneks-a 4 kojom se definiše da je isključivi rizik Koncesionara pribavljanje odobrenja i saglasnosti za eksploataciju, donošenje prostorno planske dokumenatcije i izdavanje urbanističko - tehničkih uslova. Takođe je propisano da se sve izmjene zakona Crne Gore, a naročito izmjene zakona koje su posljedica implementacije propisa EU, primjenjuju na Ugovor, dok se u slučaju kolizije između odredbi Ugovora i zakona, primjenjuju odredbe zakona. Time je spriječeno uvođenje ili pozivanje na bilo koje stabilizacione klauzule. Ovo je u direktnoj vezi sa Zakonom o industrijskim emisijama (“Sl list CG”, br: 17/19), koji je Koncesionar „zaboravio“ da je na snazi, a čiji članovi 58 i 59 direktno zabranjuju predviđene prerađivačke aktivnosti zbog prisustva žive, dok je Ministarstvo ekologije, prostornog planiranja i urbanizma na javnu raspravu stavilo DPP Brskovo i Stratešku procjenu uticaja na životnu sredinu DPP Brskovo bez mišljenja Direktorata za ekologiju i klimatske promjene, u čijoj je nadležnosti Zakon o industrijskim emisijama!
U nizu potpisivanja Aneks-a Ugovora, bez jasnog i objektivnog obrazloženja, nepoštujući strateško opredeljenje države u pravcu održivog razvoja, bez ekomske opravdanosti i ekonomske analize uopšte, imajući u vidu visinu koncesione naknade (fiksne, nešto više od 600.000 eura godišnje u dvije rate i varijabilne, 3,5% od „tržišne vrijednosti ukupnog prodajnog proizvoda“), 2019. godine Vlada je potpisala i Aneks 6, kojim se predlažu sljedeće izmjene:
Izmjena u članu 1 stav 1 Aneksa 5 Ugovora na način da se riječi:
“najkasnije do kraja druge godine, računajući od 25. jula 2019. godine izraditi rudarsku tehničku dokumentaciju i pribaviti odobrenja, dozvole i saglasnosti za ispunjavanje uslova za eksploataciju mineralne sirovine i za dobijanje odobrenja za izvođenje radova po glavnom rudarskom projektu eksploatacije na istraženim ležištima.“
mijenjaju i glase:
“najkasnije do 25. jula 2023. godine izraditi rudarsku tehničku dokumentaciju i pribaviti odobrenja, dozvole i saglasnosti za ispunjavanje uslova za eksploataciju mineralne sirovine i za dobijanje odobrenja za izvođenje radova po glavnom rudarskom projektu eksploatacije na istraženim ležištima.“
Članom 14 Ugovora je propisano da je Koncesionar dužan da ministarstvu nadležnom za rudarstvo i geološka istraživanja obezbijedi bankarsku garanciju u iznosu od 500.000 € na ime valjanog izvršenja ugovornih obaveza, na način što će se ista u cjelosti ili djelimično realizovati u slučaju prestanka Ugovora (osim, ako je do prestanka važenja Ugovora došlo zbog isteka vremena na koje je koncesija data), raskida Ugovora (ukoliko je do raskida došlo krivicom koncesionara), kao i u svim drugim slučajevima koji se odnose na valjano izvršenje ugovora.
Na osonvu svega navedenog, iznešeni su dokazi o razlozima za raskid Ugovora sa Koncesionarom, nakon čega država zadržava bankarsku garanciju u iznosu od 500.000 € i zadržava sve do sada izrađene studije.
Nakon konačnog odustajanja od otvaranja rudnika na ovom području u skladu sa predloženom tehnologijom otvorenih rudokopa i flotacijske prerade uz devastaciju 6.900.000 m2 sa potencijalnom kontaminacijom zagađujućim opasnim materijama širokog radijusa okoline, dovodeći u direktnu opasnost građane Mojkovca u prvom redu, neophodno je da se obezbijede sredstva koja će omogućiti rekultivaciju područja bivšeg rudnika Brskovo (za početak novac od bankarske garancije). Ovaj prostor je potrebno, u skladu sa planovima višeg reda i jedinim ispravnim vizionarskim pristupom, u skladu sa zakonima Crne Gore, turistički valorizovati i uložena sredstva će biti vraćena u kratkom vremenskom periodu (izraditi ekonomsku studiju, koja i nedostaje u Planu, a tiče se prvog scenarija).
Kako je poslednjih 13 godina zbog toga što je bio na snazi Ugovor sa Koncesionarom, indirektno, državi bilo onemogućeno da izvrši sanaciju i rekultivaciju prostora bivšeg rudnika Brskovo, a Koncesionar nije ispunio ugovorene usluge, “trpjela je” životna sredina, prvenstveno rijeka Rudnica, tako da predlažemo razmatranje pokretanje postupka za odgovornost za štetu u životnoj sredini protiv Koncesionara u skladu sa Zakonom o odgovornosti za štetu u životnoj sredini.
Želimo da Mojkovac dobije razvojnu šansu koju zaslužuje i da se prekine diskriminatrorski odnos koji je prijetio da Mojkovac umjesto zelenog razvoja postane ponovo najveća crna ekološka tačka u državi.
Ukoliko Vlada Crne Gore odluči, uprkos svim dokazanim kršenjima zakona i odredbi Ugovora, da potpiše i Aneks 7 sa Koncesionarom i tako nastavi da podržava ovaj po svakom osnovu štetan ugovor za Crnu Goru, podnijećemo krivične prijave pojedinačno protiv svih odgovornih lica kod nadležnog državnog tužilaštva, u najkraćem roku. Pozivamo i Specijalno državno tužilaštvo da ispita slučaj.
