- Od dana kada je takozvani Program ekonomskog državljanjstva zaživio (2018.godine) argumenti koji su tada bili u prilog Programa, po mome mišljenju, sa istom snagom stoje i danas – čak bih rekao da su po više osnova dobili na snazi, ali onaj krucijalan za nas jeste da je jasno kako je domaća sposobnost investiranja prilično ograničena, a sa redukovanim i ograničenim investicijama ne može se ostvariti dinamičan ekonomski rast, a o dinamičnom razvoju tada nema ni govora - kazao je za Bankar, profesor Vasilije Kostić.
Kako je naglasio, rizici koji su navođeni i koji su tada pobuđivali sumnju kod evropskih partnera – tačnije EU – da mehanizam „ekonomskog državljanstva“ može biti instrument u pranju novca i finasiranju terorizma kao i način sticanja „prava građanstva“ u EU – sjutra kada CG postane zemlja članica EU – su značajno redukovani jer je u međuvremenu sa nivoa EU krairano niz programa na preveniranju i suzbijanju takvih pojava, a kojih je i CG dio.
-Osim toga, protokom vremena, i crnogorske institucije su koliko toliko osnažene u tom smislu pa je i to još jedan argument u prilog programu, doduše ne previše snažan, ali ipak u pravom smjeru- navosi Kostić, piše Bankar.me.
Ključni razlog u prilog Programa ekonomskog državljanstva, apostri+ofira Kostić, jeste nedostatak domaće akumulacije za investiranje s jedne strane, a sa druge, potreba CG za dinamičnim ekonomskim rastom i razvojem.
-Pored toga Program ekonomskog državljanstva, osim što može biti značajan izvor investicionih sredstava, jeste i vrlo dobar način za upravljanjem procesom investiranja u grane od strateške važnosti za naš ekonomski razvoj. Ovo nikako nije bez značaja, ako se ima u vidu da se problem upravljanja stranim direktnim investiranjem, nerijetko javlja kao značajan problem u zemljama prijema, pa investicije često nijesu usmjerene tamo gdje su prioritetni ciljevi razvoja zemlje već u djelatnostima koje su izraz intersa stranih investitora koji nerijetko protivurječe potrebama domaćeg razvoja. Upravo zbog takvih pojava mnoge strane investicije u zemljama u razvoju, pa i kod nas, su bile u interesu stranog investitora a na štetu domaćeg razvoja. To je i razlog zbog kojeg se i na teorijskoj ravni razmatra negativni uticaj stranog investiranja na razvoj zemlje primaoca a programi kao što je program „Ekonomskog državljanstva“ mogu biti prilično djelotvorni na suzbijanju takvih uticaja uprkos tome da ipak nose značajne rizike koje sam naprijed spomenuo”-kaže Kostić.
Kao ključni razlog, zbog kojeg j smatrao, a smata i danas, – da program treba nastaviti – uprkos zahtijevima EU za obustavom programa u CG, (uz prethodno date jasne garancije EU da program neće biti zloupotrebljen) jeste taj da je nama ekonomski rast i razvoj uslov svih uslova.
-On je suštinski uslov procesu pridruživanja EU. Pa ukoliko budemo zaostajali sa ekonomskim rastom i razvojem, a zaostajaćemo bez adekvatnog investiranja – zaostajaćemo u pogledu ulaska u EU. Kome u evropskoj zajednici trebaju ekonomski zaostale zemlje? Tim prije što ekonomska zaostalost znači prije svega institucionalnu odnosno demokratsku zaostalost. Odgovor nije teško dati- zaključuje Kostić.
