Ministar odbrane SR Jugoslavije Pavle Bulatović ubijen je na današnji dan prije 23 godine u Beogradu.

Do danas je ostalo nepoznato ime ubice i nalogodavca (ili više njih) ovog zločina, koji je tada potresao sve građane SRJ, jer je ubijen u narodu omiljen čovjek, koga su krasili poštenje, stručnost, hrabrost i nesebičnost.

Pavle Bulatović ubijen je u restoranu "Rad" na Banjici u Beogradu 7. februara 2000. u 18.55. U trenutku likvidacije bio je u društvu Vuka Obradovića, tadašnjeg direktora Ju garant banke, i Mirka Кneževića, upravnika restorana. Usmrćen je na mjestu, a i Кneževića su pogodila dva hica.

Rekonstrukcijom zločina ustanovljeno je da je ubica preko neosvijetljenog fudbalskog terena prišao zadnjoj strani restorana i kroz zatvoren prozor ispalio više rafala iz automatskog oružja, a potom neometano pobjegao.

Savezna vlada i tada vladajuća Socijalistička partija Srbije saglasile su se u ocjeni da je likvidacija Bulatovića teroristički čin naručen iz inostranstva.

Skupština SRJ povjerila je lideru radikala Vojislavu Šešelju predsjedavanje anketnim odborom koji je trebalo da ispita ubistvo. Zaključak obimnog izvještaja koji je odbor objavio bio je da je Bulatović likvidiran jer je pokušao da spriječi mahinacije prilikom nabavke vojne opreme.

Nikakve strane službe i terorizam nisu pomenuti u izvještaju. U izvještaju je spomenut Budvanin Ivan Delić, koji je negirao povezanost sa zločinom, navodeći da ima svjedoke da je u to vrijeme bio u Budvi.

Sve što je vezano za ovaj zločin još uvijek je pod velom tajne, a ni nakon toliko vremena nije ostvarena minimalna saradnja između Uprave bezbjednosti, Generalštaba VJ i MUP-a Srbije sa Ministarstvom unutrašnjih poslova Crne Gore i ovdašnjim bezbjednosnim strukturama.

Penzionisani general i bivši direktor Vojnobezbjednosne agencije Svetko Кovač nedavno je u intervjuu za "Nedeljnik" označio tadašnji SDB i MUP Crne Gore kao najodgovornije što nisu otkriveni počinioci i nalogodavci atentata na Bulatovića.

– Na razjašnjavanju ubistva Pavla Bulatovića, pored Vojne službe bezbjednosti, angažovano je i Treće odjeljenje SUP-a Beograd i Služba državne bezbjednosti Srbije. Služba državne bezbjednosti Crne Gore i MUP Crne Gore su odbili bilo kakvo angažovanje na ovom slučaju. To je imalo veliki uticaj da se ovaj slučaj ne riješi, posebno ako se ima u vidu da su Služba državne bezbjednosti i MUP Crne Gore u to vrijeme imali bliske kontakte sa kriminogenim strukturama – naglasio je Кovač i dodao da se razmatralo više mogućih motiva ubistva, da bi na kraju sve bilo svedeno na politički motiv i motiv vezan za materijalno-finansijsko poslovanje.

Interesantan je dio svjedočenja u kome Кovač saopštava i priznaje da je zaštita ministra vojnog vrlo rđavo funkcionisala i da je sam Bulatović često otpuštao pripadnike obezbjeđenja, što bi moglo značiti da nije imao povjerenja u lica iz sopstvenog obezbjeđenja koje su mu nametali službenici odgovorni za njegovu zaštitu, ili mu pak nije na kvalitetan način predočen stepen opasnosti kojoj je bio izložen.

Upravo je Kovač, prenosi "Nedjeljnik", lično bio najodgovorniji za njegovu zaštitu, a kasnije, kao dugogodišnji šef VBA, i najodgovorniji za vođenje istrage o tom zločinu, koja nije dala nikakav rezultat iako su od ubistva prošle 23 godine.

U vrijeme atentata na Pavla Bulatovića ministar unutrašnjih poslova Crne Gore bio je Vukašin Maraš, a šef SDB-a Duško Marković.