Saopštenje članice GO Bokeški forum Sandre Sindik prenosimo u cjelosti:
Selektivna pravda je najteža nepravda Jučerašnja centralna javna rasprava o Nacrtu izmjena i dopuna Programa privremenih objekata koju je organizovala Opština Tivat i Sekretarijat za uređenje prostora nam je samo pokazala da „džaba smo krečili“ od 30. avgusta 2020.
Jedini, mali napredak, primijećen je u međusobnoj podršci ugostitelja; ostalo je i dalje isto selektivno nerazumijevanje između javnog i privatnog sektora, odnosno da je na jednoj strani Uprava, a na drugoj preduzetnici. I dok Uprava standardno govori da brine o opštem dobru, nikako da shvati da im mogućnost te opšte brige pruža baš ta privreda, koju percipiraju kao strogo zaštitnike svog interesa.
Preduzetništvo je kruh sa šest kora, no to ljudi koji su oduvijek na budžetu ne razumiju. Osim što nas vode ljudi koji o realnom sektoru i muci stvaranja novca na terenu ne znaju baš mnogo, daju sebi za pravo da nam dijele packe. Ostala je i dalje praksa da se u kancelarijama crta po zakonima koji se selektivno sprovode.
I onda se dođe do kafkijanskog momenta da u istom gradu, u dijelu kojim upravlja Opština važe jedna pravila, dok u drugom dijelu grada, kojim upravlja Morsko dobro, takva se pravila niti sprovode niti poštuju. Zakon se, dakle, sprovodi selektivno. Opšte dobro (na koje se Uprava poziva) bi podrazumijevalo usaglašavanje, pa ili budite hrabri i istrajte da Morsko dobro sprovodi isti taj zakon; ili prihvatite njihovu (za preduzetnike povoljniju) praksu na terenu kojim vi gazdujete.
To je jedino ispravno i pravično, sve ostalo stvara frustraciju i nezadovoljstvo. Jučerašnja javna rasprava nas je vratila u vrijeme iz kojeg smo mislili da smo izašli, jer se dešava slična situacija koja se dešavala 2016.
Naime, tada su određenim ugostiteljima pravljene tipske terase iz opštinskog budžeta, dok se drugim ugostiteljima ukidala, bez obrazloženja, uopšte mogućnost nastavljanja zakupa terase. Ko golgotu prošao nije, teško može razumjeti. Ko imalo ljudskog u sebi ima, pređenu golgotu nikome poželjeti neće.
Jedno smiješno objašnjenje da samo jedna terasa u gradu ometa saobraćaj i da je potrebno rušenje jednog njenog dijela, a zanemarivanje drugih terasa veoma slično pozicioniranih na frekventnoj i užoj saobraćajnici, govori nam da lične netrpeljivosti ipak mogu biti jače od standardne priče o opštem dobru. Djela, a ne priča, govore o nama.
Pustite ljude da rade! Tržište svakako samo reguliše obim posla. Ne možemo se oteti utisku da ste i sami određenim ugostiteljima dizali posjećenost i obim posla, a oni vam uzvratili tako što su ostali predužni Opštini i otišli u stečaj. Prije njihovog samog stečaja opšte dobro je drijemalo. Ne radi se tako, gospodo! Selektivna pravda je najteža nepravda.
Sretna nam 2016. godina.
