Iz te nevladine organizacije, koja prati javnu potrošnju, navode da je u periodu januar–jun ove godine izdatak za ugovore o djelu iznosio oko 12 miliona eura. Oni ukazuju da bi ugovori o djelu, kao obligacioni odnos, trebalo da budu na nivou izuzetaka i da se zaključuju samo ukoliko postoji potreba za pružanjem određene usluge od strane angažovanih lica.
– Dakle, pravno posmatrano, ugovor o djelu nije radni, već obligacioni odnos, ali je u ovoj državi sa klimavim institucijama i nevladavinom prava postao svojevrsni oblik radnog angažmana i ubacivanja podobnog partijskog, nepotističkog i interesnog kadra u javnu upravu. I to je stanje "zacementirano" već godinama, gdje ne pomažu ni interesni sudovi, ali ni Državna revizorska institucija – ističu iz ASP-a.
U janauru ove godine za ugovore o djelu bilježi se izdatak od oko 63 hiljade eura, narednog mjeseca 5,3 miliona (dijelom se može povezati sa provođenjem popisa i isplatama po tom osnovu), u martu preko 1,4 miliona, u aprilu više od dva miliona, u maju preko 1,6 miliona, a u proteklom mjesecu preko 1,5 miliona eura.
Kada su u pitanju ukupni troškovi službenih putovanja i reprezentacije u zemlji i inostranstvu, u prvih šest mjeseci ove godine oni su iznosili nešto preko 3,8 miliona eura, od čega samo na dnevnice zaposlenima u javnoj administraciji otpada 1,4 miliona, ili blizu trećine ukupnog troška.
Ovaj trošak u vezi sa službenim putovanjima i reprezentacije u januaru je iznosio preko 116 hiljada eura, mjesec kasnije preko 580 hiljada, u martu 721 hiljadu, u aprilu 864 hiljade, u maju 686 hiljada, a u proteklom mjesecu 869 hiljada eura.
– Time se nastavlja ogromna potrošnja javnog novca za jedan u nizu benefita predstavnika upravne vlasti, dok istovremeno socijalno ugroženi građani i dalje dobijaju mrvice – ukazali su iz ASP-a.
Iz te nevladine organizacije su naglasili da su podaci o potrošnji iz centralne kase poreskih obveznika zasnovani na javnim evidencijama, te da uzimaјu da su tačni jedino ako su kao takvi i predstavljeni.
