Vrh Lovćena je vlasništvo Mitropolije crnogorsko-primorske, odnosno nadležne Parohije njeguške i o tome nema nikakve dileme, jer postoje dokumenti, tvrdi publicista i književnik Jovan Markuš.
Markuš je na okruglom stolu u kripti Hrama Hristovog Vasksenja u Podgorici tvrdio da je 1984. godine kao predsjednik Izvršnog odbora Opštine Cetinje, imao sastanak koji se ticao vraćanja Lovćenske kapele, to jest ispunjavanja duga republičke vlasti.
- Sastanak je bio na moj predlog, da se ispuni obaveza države i da se ponovo podigne razorena Njegoševa kapelica- naveo je on.
Dodao je da postoji jedna grandiozna ličnost istorije Crne Gore, koja je, po njegovom mišljenju, najsličnija Svetom Petru Cetinjskom.
- To je princ Mihailo ili knjaz Mihailo Petrović Njegoš, koji je, što uopšte nije poznato široj javnosti, pored Mitropolije crnogorsko-primorske, vodio paralelni postupak da se zabrani rušenje Njegoševog groba kao legitimni nasljednik i da se zabrani rušenje Crkve Svetog Petra Cetinjskog na vrhu Lovćena- dodao je Markuš.
Naglasio je da je princ Mihailo bio veliki čovjek i patriota i da je tri puta odbio vladarsku krunu.
- Vodio je paralelni postupak, i za to angažovao dva advokata. Taj postupak je pokrenut 1971. godine, a pošto je razorena kapelica 1972. godine, normalno je bilo da nadležni sud donese odluku prije samog čina razaranja. Međutim, ne da nije donijeta tada odluka, nego vjerovali ili ne, odluka je donijeta 1975. godine- kazao je Markuš.
Pjesnik Budimir Dubak je napravio osvrt na temu “Srpski pjesnici o Lovćenu i Njegošu“ i prenio pozdrave akademika, najvećeg živog srpskog pjesnika, Matije Bećkovića, koji je ga je zamolio da u njegovo ime kaže rečenicu: “Da se Njegoš vrati svojoj crkvi”.
Podsjetivši na brojne srpske pjesnike, koji su vidjeli udes Lovćena, kao naše svete planine, koja je oskrnavljena i prognana i utamničila Njegoša, kazao je da taj odjek u stvaralaštvu najubedljivije govori koliko su događaji oko Lovćena, učinili da dobijemo neke od najpotresnijih strofa našeg posleratnog pjesništva, a djela koja nastaju na ovu temu do naših dana, čine već cijelo jedno veliko poglavlja srpske književnosti.
- Njegošev srpski narod se moli da vaskrsne Njegoševa kapela na Lovćenu- poručio je Dubak.