Bio je redar u klubu, pjevač metal benda i nekada član Zelenih, koje je napustio nakon spora u partiji oko bombardovanja Srbije 1999. Džo Čialo je od 2016. u CDU, a sada je i senator za kulturu u gradu-pokrajini Berlinu.
Kao čovjek koji nije „odrastao“ u politici, Džo Čialo donosi svjež vazduh i nove perspektive za jednu od vodećih evropskih kulturnih prestonica, piše Dojče vele.
Tek je od 2016. član Hrišćansko-demokratske unije, 2021. se kandidovao za njemački Bundestag i bio dio „tima za strategiju“ tadašnjeg kancelarskog kandidata Armina Lašeta. Lašet je izgubio izbore, a Čialo ostao bez mandata u Bundestagu.
Od 2022. je član predsjedništva CDU na saveznom nivou. Sada će obavljati dužnost berlinskog senatora za kulturu.
Čovek koji zarađuje kulturom
Čialo sa sobom donosi životno iskustvo – iz stvarnog života, ne iz političkog balona. Rođen je u Bonu 1970. godine kao sin tanzanijskog diplomate. Kasnije je dobio njemačko državljanstvo. Njegovi roditelji nastavili su da putuju svijetom kao diplomate, a ostavili njega i brata u Salezijanskom internatu Don Bosko.
Nakon završene gimnazije najprije je izučavao metalurški zanat, a potom nekoliko semestara studirao politiku, istoriju i ekonomiju, dok mu se nije ukazala prilika za karijeru muzičara. Prekinuo je studije i postao pjevač metal-benda Blue Manner Haze. Kasnije je pričao da kako mnogi ne shvataju tu scenu – za njega su obožavaoci metala najmiroljubiviji ljudi u društvu.
Ipak, kao pjevač nije dogurao daleko, pa je neko vrijeme radio i kao redar u jednom klubu u Nirnbergu. Na kraju je postao muzički menadžer u izdavačkoj kući Juniverzal mjuzik, gdje je prije svega bio zadužen za marketing afričkih izvođača u Njemačkoj i Evropi. Osnovao je i dvije svoje sopstvene etikete, pod kojima prodaje i u Njemačkoj veoma popularnu porodica Keli.
Bivši redar sada želi da promoviše klupsku scenu
Pjevač, redar, veliki fan grupe Ramštajn, muzički menadžer, preduzetnik, porodični čovjek, katolik, demohrišćanin. Sve te životne stanice Čiala su sada dovele do kabineta berlinskog senatora za kulturu.
Da li je taj čovjek zadužen za visoku kulturu? Ne baš, tako se bar čini na prvi pogled: „Hevi metal je kultura“ – i to jedna od njegovih izjava.
Pa ipak, to nije sve. Pred njim su sada i zadaci, kao što su imenovanja novog generalnog direktora njemačke opere ili formulisanje uloge Berlina u novoizgrađenom Humboltovom forumu.
Generalno, čini se da Čiala ne drži mnogo do tog razgraničenja između visoke i „ostale“ kulture. Bilo da se radi o klupskoj sceni, gejmerima, pozorištima, operama i muzejima – uvjeren je da je sve to povezano, da bi o svima njima trebalo razmišljati zajedno. Dio takvog pogleda na kulturu je i namjera da se berlinski klubovi priznaju kao mjesta kulture.
Migranti bi trebalo da budu vidljivi u javnosti
Novi berlinski senator smatra da bi privreda i kultura trebalo bolje da sarađuju, da bi u glavni grad Njemačke trebalo privući više kreativnih preduzetnika, a po mogućnosti i vodeće kulturne ličnosti iz čitavog svijeta.
Čialo već godinama promoviše afričku kulturu i muziku i zalaže se za drugačije narative od onih koji su do sada bili dominantni. Trebalo bi ispričati uspješne priče migranata u Njemačkoj. Toliko je onih koji „rade odlične stvari, ali nikad ne dobijaju pažnju medija i javnosti“, kaže Čialo.
U autobiografiji sebe opisuje kao ponosnog „Afropljanina“, dakle Evropljanina afričkog porijekla. Jedan od ciljeva mu je i suočavanje s kolonijalnom prošlošću Njemačke, ali pritom ne želi da se to svodi samo na pitanja rasizma.
