Kod tinejdžera koji sjede satima u toku dana povećava se mogućnost za razvoj depresije u adolescentskom periodu, upozorila je studija.

Istraživači su pratili nivoe aktivnosti 4.200 tinejdžera starosti između 12 i 16 godina koristeći akcelerometre, uređaje za praćenje aktivnosti tijela. Zatim su ih ispitivali o njihovom mentalnom zdravlju, kasnije, u adolescenciji.

Za svakih 60 minuta koje je dijete u toku dana provodilo bez fizičke aktivnosti, mogućnost za razvoj depresivnih simptoma sa 18 godina bila je veća za 10 odsto.

Kod djece koja su više sati provodila bez fizičke aktivnosti u toku dana, duži period, vjerovatnoća za razvoj depresije do 18 godine bila je veća za 28,2 odsto.

Pokazalo se da lagana aktivnost ublažava ove efekte, što je razlog više za podsticanje djece na obavljanje različitih poslova.

Autor studije Aron Kandola, doktor Univerziteta na Koledžu u Londonu (UCL), rekao je da njihova otkrića pokazuju da se mladi ljudi koji su neaktivni tokom većeg broja dana tokom tinejdžerskog perioda suočavaju sa većim rizikom od depresije u periodu adolescencije.

„Otkrili smo da nisu samo intenzivniji oblici aktivnosti dobri za naše mentalno zdravlje, već će svaki stepen fizičke aktivnosti biti koristan i smanjiće vrijeme koje provodimo sjedeći”, smatra dr Kandola.

„Trebali bismo podsticati ljude svih starosnih grupa da se više kreću i da manje sjede, jer je to dobro i za naše fizičko i mentalno zdravlje“, ističe doktor.

Istraživački tim je svoja otkrića objavio u časopisu  “The Lancet Psychiatry”.

Djeca su učestvovala u istraživanjima od rođenja kao dio studije “Djeca iz 90-ih” na Univerzitetu u Bristolu.

Akcelerometri su korišćeni za praćenje njihovog kretanja tokom 10 sati najmanje tri dana, u uzrastu od 12, 14 i 16 godina .

Ovi uređaji su mogli da zabilježe da li se dijete bavi laganom aktivnošću, poput hodanja, sviranja instrumenta, bavljenje umjerenom fizičkom aktivnošću, kao što su trčanje ili vožnja bicikla, ali i da li su sjedeli.

Upotreba akcelerometara pružila je pouzdanije podatke od prethodnih studija koje su se samo oslanjale na prijavljene aktivnosti od strane učesnika.

Depresija je procijenjena upitnikom, a ne korišćenjem kliničke dijagnoze. Učesnici su odgovarali na pitanja povezana sa simptomima, kao što su slabo raspoloženje, gubitak zadovoljstva i loša koncentracija.

Kod tinejdžera između 12 i 16 godina, ukupna fizička aktivnost je opala na nivou cijele grupe, a period neaktivnosti se povećao.

„Zabrinjavajuće je da vrijeme koje mladi ljudi provode neaktivno tokom rasta i razvoja, ali iznenađujuće je i to što je nedostajalo kvalitetno istraživanje kako to može da utiče na mentalno zdravlje. Broj mladih sa depresijom raste i naša studija ukazuje na to da se ta dva trenda, neaktivnost i depresija, mogu da budu povezani“, rekao je dr Kandola.

“Lagana aktivnost može biti posebno korisna jer ne zahtijeva mnogo napora i lako se uklapa u svakodnevne rutine većine mladih. Škole bi mogle da uvedu laganu aktivnost u toku dana, kao što su aktivni časovi. Male promjene u našem okruženju mogle bi svima biti od koristi”, rekao je viši autor studije dr Džozef Hejs iz UCL.