U sudovima ne postoji sistematičan pristup utvrđivanju, interpretiranju i evidentiranju povezanosti između nasilja nad ženom – majkom sa zlostavljanjem ili zloupotrebom djece, pokazala јe analiza koјu јe uradio Centar za ženska prava. Kako navode, tokom postupaka procjene i odlučivanja o roditeljstvu i povjeravanju djece, kada je u porodici postojalo nasilje, nedovoljna pažnja je usmjerena na pojave dječjeg svjedočenja o nasilju oca nad majkom, na korišćenje djece protiv žena (pribavljanje informacija o majci, podsticanje nepoštovanja ili potkopavanje autoriteta majke i drugo) i prijetnje oduzimanjem djece.
Analiza јe rađena na uzorku pravosnažnih presude u postupcima za razvod braka i povjeravanje djece koji su vođeni između partnera koji imaju zajedničku maloljetnu djecu u periodu od 1. јanuara 2017. godine do 1. јula 2018. U navedenom periodu, na nivou svih osnovnih sudova u Crnoj Gori, bilo je 395 presuda za razvod, od kojih je nasilje u intimnom partnerskom odnosu registrovano u 29 presuda, u svim usmjereno protiv žena.
To što јe u samo 29 od 395 presuda za razvod braka i povjeravanje djece (svega 7,34 odsto uzorka) registrovano nasilje u partnerskom odnosu i u porodici za Centar niјe realan podatak, imajući u vidu skorašnje istraživanje o rasprostranjenosti nasilja nad ženama koje je pokazalo da je 42 odsto žena u Crnoj Gori tokom života doživjelo neki oblik nasilja. Ovaј podatak, kako su ukazali, znatno odstupa i od broja podnijetih krivičnih i prekršajnih prijava na godišnjem nivou u Crnoj Gori, koji se kreće oko 1.475 (203 krivične i 1.272 prekršajne).
– Podaci su potvrdili izraziti rodni karakter nasilja, odnosno njegovu usmjerenost na žene u svih 29 predmeta. U malom broju postupaka nasilje je prijavljivano, procesuirano i kažnjavano, a novčane kazne za ova djela su neodgovarajuće, što potvrđuju i međunarodni standardi. Bračni/partnerski odnosi su u navodima iz izvještaja centara za socijalni rad i u presudama najčešće označavani kao "ozbiljno i trajno poremećeni", što doprinosi tome da nasilje u partnerskom odnosu ostaje nevidljivo. Prisilne taktike zlostavljača (kontrola, optužujuća ljubomora, prijetnje, ucjene, zloupotrebe moći) nisu sistematski utvrđivane u postupcima pred centrom za socijalni rad i sudom. To može biti posljedica nedostatka specijalizovanih znanja i obuka, kao i nedostatka konkretnih uputstava – navode u analizi.
Uzrok presuda u kojima se pominje nasilje, kako navode, bio je (skoro) sasvim neosjetljiv na tu okolnost, kada je procjenjivano i odlučivano o modelu održavanja ličnih odnosa djece sa roditeljem koji je činio nasilje.
– Pravo na održavanje odnosa djeteta i oca favorizuje se u odnosu na princip bezbjednosti majke i djece. Stručnjaci su se često pozivali na "saglasnost stranaka" oko određivanja modela održavanja ličnih odnosa djece i oca, bez vidljivog razmatranja da li je to u najboljem interesu djece (osim uopštene konstatacije da jeste), odnosno da li je žrtva u poziciji da (is)pregovara sa nasilnim partnerom odnose koji su u dječijem i njenom najboljem interesu – konstatuјu u analizi Centra za ženska prava.
