Odbijanje predsjednika Crne Gore Mila Đukanovića da Miodraga Lekića predloži za mandatara u trenutku kada za to ima jasan stav poslanika, predstavlja momenat kada mehanizam zaštite ustavnog poretka mora da djeluje, tvrdi lider Radničke partije Maksim Vučinić.
Saopštenje Vučinića prenosimo u cjelosti:
Skupština Crne Gore je na visini zadatka kada je u pitanju očuvanje suvereniteta zemlje i ustavnog poretka.
Crna Gora je relativno mlada paralamentarna demokrtaija, u kojoj je sticajem istotijskih okolnosti tradicija parlamentarizma osiromašena komunističkim režimom.
Šturi Ustav koji donešen nakon nezavisnosti bez nacionalnog konsezusa, nije predvidio sva stanja u tipičnoj parlamentarnoj demokratiji. Opštost i nedorečenost ustava za vrijeme režima DPS-a nije se ni mogla osjetiti, a kamo li izmjeriti posljedice ugoržavnja ustavnog poretka od strane jedne protokolarne funkcije u državi kao što je predsjednik.
Dvije godine kohabitacije pokazale su da aktuelni predsjednik Države nije predsjednik svih građana, i sama ta činjenica ga delegitimiše da uopšte obavlja tu funkciju. Danas imamo na sceni nepoštovanje volje naroda koju u Skupštini Crne Gore tumače poslanici avgustovske paralmentarne većine, i tu Predsjednik Države brutalno krši drugi član Ustava.
Nosilac suverenosti je građanin koji ima crnogorsko državljanstvo.
Građanin vlast ostvaruje neposredno i preko slobodno izabranih predstavnika.
Ne može se uspostaviti niti priznati vlast koja ne proističe iz slobodno izražene volje građana na demokratskim izborima, u skladu sa zakonom.
U takvim okolnostima gdje imamo ustavom nedefinisano stanje, da nakon pada Vlade nemamo ni izbore ni novog mandatara, Skupština kao temelj vlasti i čuvar ustavnosti Države je morala da proizvede mehenizam koji će prevazići nedorečenost ustava i vratiti poredak između tri grane vlasti.
Taj mehanizam jeste Zakon o predsjedniku, koji predstavlja razradu ustava, odnosno prevazilaženje njegove opštosti, bez mjenjanja nadležnosti Predsjednika Države.
Crnogorski predsjednik po ustavu nema izvršnu funkciju, osim par protokolarnih uloga značajan je za imenovanje ambasadora i komandovanja vojskom na osnovu odluka savjeta za odbranu i bezbjednost.
Skupština osim zakonodavne ima i vrlo važnu kontrolnu ulogu nad izvršnom vlašću.
Dakle, čak kad bi funkcija predjesnika i u teoriji bila izvršna, Skupština Crne Gore bi i dalje imala kontrolni mehanizam.
