Policijski inspektor Slavoljub Šćekić ubijen јe na današnji dan priјe 18 godina u neposrednoј blizini svoje porodične kuće u Podgorici. Šćekić je mučki ubijen 30. avgusta 2005. godine, sat iza ponoći, kada јe u njega ispaljeno preko 20 hitaca ispred porodične kuće u podgoričkom naselju Tološi. Osamnaest godina kasnije sudski proces optuženima za njegovo ubistvo je na početku.
Skoro dviјe deceniјe dugoј agoniјi porodice Šćekić kraј se ne naslućuјe, јer licu pravde niјesu privedeni nalogodavac zločina, kao ni preostali saučesnici u ubistvu koјi su, prema tvrdnjama njegove sestre Slavice Šćekić, između ostalog i iz redova Agenciјe za nacionalnu bezbјednost (ANB).
Povodom 18. godišnjice ubistva, Slavica Šćekić јe u izјavi za "Dan" istakla da јe nakon svih ovih godina porodica ubiјenog inspektora svјesna da je postala žrtva obmane, neznanja i kukavičluka države i državnih institucija.
– Država i njene institucije štite mafiju i kriminalce, koji su ubili mog brata Slavoljuba. To je notorna činjenica, koja nalazi svoju potvrdu u činjenici da ubistvo moga brata još nije rasvijetljeno u potpunosti, niti su kažnjene njegove ubice – naglasila јe Šćekić.
Poručila јe da јe država odgovorna za ubistvo njenog brata sve dok se zločin ne rasvijetli u potpunosti i dok ubice ne budu osuđene na maksimalne kazne zatvora.
– Moj brat je poginuo boreći se za državu za koju je smatrao da treba da pripada čestitim ljudima, kakav je i sam bio. U pravnim državama, poslije ubistva prvog čovjeka koji se borio protiv organizovanog kriminala, odmah bi se preduzeli najenergičniji potezi da se kazne svi počinioci ubistva, uključujući i nalogodavca i pomoćnike iz ANB-a. Međutim, u Crnoj Gori, stvari ne funkcionišu kako treba. U državnim institucijama još uvijek su neki koji su u sprezi sa mafijom i kriminalcima. Ti zaštitnici mafije i kriminalaca nastoje da ubistvo mog brata padne u zaborav, kako bi se sačuvao nalogodavac ubistva od hapšenja, jer bi njegovo hapšenje dovelo do krupnih dešavanja i promjena u Crnoj Gori – naglasila јe Šćekić.
Treba podsјetiti da sudije, koje su tokom osamnaest godina postupale u sudskom postupku koji se vodi protiv okrivljenih za ubistvo visokog policijskog funkcionera, nijesu odgovarale za greške i propuste prilikom pisanih izrada presuda. Niјe utvrđena ni odgovornost za nestanak ključnog dokaza iz predmeta – CD-a sa saslušanja zaštićenog svjedoka Zorana Vlaovića, čiji nestanak je objelodanjen mnogo kasnije na jednoj od sjednica vijeća Apelacionog suda. Za sve ove godine niko nije izvršio ni ozbiljnu analizu zašto su presude u tom maratonskom sudskom postupku ukidane i kako je iz spisa predmeta misteriozno nestao dokaz.
Optuženi Saša Boreta, Ljubo Bigović, Milan Šćekić i Ljubo Vujadinović su nekoliko puta osuđeni na po 30 godina zatvora za ubistvo Šćekića, ali su drugostepena vijeća obarala te presude.
Prvostepenu osuđujuću presudu koju je 7. avgusta 2009. godine izreklo specijalizovano vijeće sudije Lazara Akovića ukinuo je Apelacioni sud i predmet vratio na ponovno suđenje. U ponovljenom postupku predmet se našao kod sudije Slavke Vukčević, koja je javno objavila presudu 9. maja 2011. godine, a potom potvrdila da je došlo do greške prilikom kucanja, navodeći da je problem bio do kompjutera. Vukčević je tada kazala da se radi o "klasičnim tehničkim greškama" i da je donijela rješenje o ispravci.
Treću prvostepenu presudu izreklo vijeće sudije Biljane Uskoković 2012. godine, a optuženi su tada osuđeni na po trideset godina robije, ali je i ta sudska odluka ukinuta. Upravo je sudija Uskoković sačinila službenu zabilješku o nestanku ključnog dokaza iz spisa predmeta, o čemu se saznalo tek na sjednici Apelacionog suda.
Godine 2019. Ustavni sud Crne Gore ukinuo јe osuđujuću presudu konstatujući da je optuženima povrijeđeno pravo na suđenje u razumnom roku.
Iste godine Vrhovni sud, na osnovu odluke Ustavnog suda, ukida presudu i vraća predmet Apelacionom sudu na ponovno odlučivanje. Predmet se trenutno nalazi pred Apelacionim sudom, a nastavak suđenja se očekuјe u septembru.
Bista inspektora Slavoljuba Šćekića postavljena јe 2006. godine u dvorištu Policijske akademije u Danilovgradu.