Potvrda leži u samoj činjenici da je samit uopšte održan pod predsjedavanjem Rusije i u njoj samoj, koju je kolektivni Zapad potpuno izopštio iz svog djelovanja i viđenja tekućih međunarodnih odnosa i svih drugih vidova saradnje (sport, kultura, opšta komunikacija...). Reprezentativnost subjekata, koji su inače suprotstavljeni u nizu značajnih međusobnih i globalnih pitanja i stavova (Kina, Vijetnam, Indija, Egipat, Iran, S. Arabija, Turska, Brazil, Venecuela...), uvjerljivo govori u prilog objedinjenom motivu globalnog Juga za novi poredak kroz otpor globalnoj dominaciji kolektivnog Zapada. U ovom kontekstu Kazanj je definitivno potvrdio da je svijet podijeljen i multipolaran.

Posebnu pažnju zaslužuju prisustvo i učešće OUN, u liku generalnog sekretara Gutereša, kao vid specifičnog otpora tretmanu mjesta i uloge OUN i njega samog s političkim značenjem. Riječ je prije svega o pristupu kolektivnog Zapada, koji daje prednost "novom" neoliberalnom svjetskom poretku prema pravilima u odnosu na povelju i vladajuće principe međunarodnog prava. Treba dodati da na odluku Gutereša i OUN o prisustvu i učešću na samitu utiču i aktuelni sukobi (BI, Ukrajina) s odsustvom reakcija SAD i kolektivnog Zapada na dosta kontroverzne stavove Izraela, a dijelom i Ukrajine, prema OUN i njemu samom kao instituciji. Imajući u vidu visok nivo učesnika s globalnim uticajem i subjekata koji na direktan (Rusija, Iran) i indirektan način (Zaliv, Egipat) učestvuju u sukobima i inicijative (Kina–Brazil) za mirno rješenje, bilo je prirodno učešće OUN u skladu s ciljevima povelje i odgovornosti za mir i razvoj u svijetu, uz potrebu podrške mjestu i ulozi OUN, kao i validnosti sistema zasnovanog na povelji i međunarodnom pravu. Učešće Gutereša i OUN na ovaj način istovremeno su iskazali i neku vrstu otpora sankcionoj politici Zapada i priklanjanje globalnoj većini koja to ne slijedi. Sa svoje strane, BRIKS plus je na samitu i u završnoj deklaraciji jasno potvrdio opredjeljenje za poredak zasnovan na Povelji OUN i principima međunarodnog prava s posebnim podvlačenjem ravnopravnosti u saradnji, jednakosti, nemiješanja.

Poseban otpor BRIKS plus je iskazao prema djelovanju svjetskih finansijskih institucija Svetskoj banci (SB) i MMF i zapadnoj dominaciji nad njima. U žiži otpora je (zlo)upotreba ovih institucija prevashodno u funkciji interesa razvijenog Zapada s jedne i rastućeg socijalnoekonomskog jaza na globalnom planu na štetu kolektivnog Juga s druge strane. U prvom planu su problemi prezaduženosti, siromaštva, klimatskih promjena, dalja strategija održivog razvoja, u kojima globalni jug ne prepoznaje transparentno i ravnopravno postavljanje SB i MMF-a, odnosno Zapada. U ovaj kontekst treba pridodati i otpore dominaciji dolara, kao svjetske rezervne valute, te nastojanja zemalja u BRIKS-u i oko njega da koriste domaće valute u međusobnim plaćanjima, kao i pokušaje u traženju rešenja za neki vid "sopstvene" valute.

Posle samita BRIKS-a u Kazanju neizbježan je zaključak da svijet ulazi u narednu fazu definisanja novog svjetskog poretka, u čemu vjeć djeluje sukob dva koncepta: kolektivnog Zapada na čelu sa SAD radi očuvanja dominantnog položaja zasnovanog na pravilima i već utvrđenim ideološko-političkim i geostrateškim liberalno-demokratskim premisama: kolektivnog juga na čelu s jezgrom BRIKS-a Kina, Indija, Rusija, s oslanjanjem na reafirmaciju normi, principa i standarda zacrtanih u Povelji OUN i posebnim osloncem na identitetsko-suverenističke korijene i vrijednosti, zatim na jednakost i ravnopravnost u globalnim odnosima i najzad na povratak miroljubivoj koegzistenciji. Nezavisno od analiza i ocjena rezultata samog samita u Kazanju, njegovim održavanjem, naglašenim zanemarivanjem glavnih aktuelnih geopolitičkih zapadnih stavova i iskazanim otporima dominaciji kolektivnog Zapada, taj sukob je otvoren i obilježiće, kao neizbježan konkretan proces, narednu dekadu u odvijanju međunarodnih odnosa. U ovome će posebnu opasnost predstavljati rizik tekućih i novih sukoba do granica najvišeg intenziteta, jer su suprotstavljeni koncepti, čini se, nepovratno udaljeni, a interes za realizaciju ciljeva svake od strana visoko postavljen. Sukob u ekonomsko-tehnološkoj sferi dobija posebnu težinu i najviši operativno-strateški značaj.

Što se Srbije tiče, dobro je postupila podrazumijevajući realnu međuzavisnost u okruženju i na strateškom pravcu uz uvažavanje, odgovarajućim učešćem, mjesta, uloge i neizbježnog globalnog uticaja platforme BRIKS na tekuće i buduće međunarodne odnose i sopstvene državne, nacionalne interese i važnost značajnih i konkretnih elemenata i subjekata, te prioritet postavljanja u njihovom ostvarivanju.

politika.rs