Oko podneva premijer se spremio da krene prema Vladi. Njegov pratilac Veruović se sjeća ‘‘...nijesmo progovorili nijednu riječ. Dodao mi je torbu i štake, ušao u auto, sve vrijeme je bio tajac.‘‘ Uz put iz Užičke, kolonu prate osmatrači na pojedinim tačkama. Tokom vožnje ulicom Kneza Miloša, vođa obezbjeđenja Milan Veruović pokušava radio-vezom da se najavi šefu obezbjeđenja Vlade. To ne uspijeva jer je veza loša i koristi se jedan od običnih policijskih kanala, samo sa šumnom zaštitom. Kolona oko 12,25, skreće u dvorište u Vladu Srbije. Sistem televizijskog nadzora ne funkcioniše nekoliko dana, kamere su poskidane zbog nekakve rekonstrukcije. Sve je u nekakvoj rekonstrukciji. Kolona se zaustavlja i premijer izlazi iz vozila. Hvata se za štake. Kao takav bio je odlična meta sakrivenom snajperisti. Onda se zbio taj sekund...

Preko puta dvorišta, dijagonalno u zgradi bili su atentatori. Čovjek koji je povukao oroz na snajperskoj pušci, kasnije se saznalo, bio je pomoćnik komandanta JSO Zvezdan Jovanović. Prvi metak bio je namijenjen srpskom premijeru. Pao je pokošen unutar vrata zgrade Vlade, a pored njega od drugog metka i tjelohranitelj Veruović. Zoran Janjušević koji se nalazio uz premijera u tom trenutku dalje opisuje ovaj događaj: ‘‘Zorana su već unijeli na prvo stepenište, bila je gužva. Raskopčao sam ga, pokušao da mu pomognem. Tada sam mu našao ranu... Držao sam ga, bio mi je u rukama. Iznio sam ga i unio u auto. To je trajalo kao sati. Shvatio sam da je pitanje da li će hitna pomoć doći i rekao da bilo koji auto primaknu do vrata da ga unesemo da što prije krenemo. Već je bio požutio u licu.‘‘ Onda je Đinđić unijet u BMW koji je odmah krenuo za urgentni centar. ‘‘...kad smo silazili s trotoara ispred ulaza u dvorište Vlade, Zoran je otvorio oči i pogledao me. Više ih nije otvorio, niti je davao znake života.‘‘

Dr. Bojan B. Dimitrijević

- arhiva

Potom, dva automobila izlaze iz dvorišta Vlade i uz muku se provlače kroz kolonu vozila u Nemanjinoj ulici. Taj dio ovog dramatičnog događaja zabilježila je filmska kamera televizije B-92 koja se slučajno našla sa druge strane ulice, čekajući na pres konferenciju jednog od ministarstava. U obližnjem urgentnom centru, do koga je prevežen, za premijera nije bilo spasa. Poslije 13 časova toga dana ova vijest je bila potpun šok za Srbiju i svijet.

Popodnevno saopštenje Vlade Srbije govorilo je da je atentat organizovan od strane zemunskog kriminalnog klana koji je kao svoju udarnu pesnicu koristio upravo Jedinicu za specijalne operacije, nominalno pod kontrolom Vlade Srbije. Onu istu s kojom je Đinđić, na nesreću, sklopio primirje u noći Petog oktobra. U Srbiji je uvedeno vanredno stanje, prema odluci Vlade Srbije koja je održala tog popodneva vanrednu sednicu, i prema proglasu koji je javno uputila građanima v.d. predsjednika Srbije Nataša Mićić. Saopštenje Vlade je navelo da je atentat na Premijera djelo kriminalne grupe, poznate kao ‘‘Zemunski klan‘‘. Hapšenja pojedinih lica osumnjičenih za krivično djelo zločinačkog udruživanja započela su odmah.

Vijest je izazvala šok u Srbiji, ali i u regionu i svijetu. Saučešća su od prvih vijesti stizala u Beograd sa svih strana, od svih relevantnih političkih lidera. Izraženo je opšte uvjerenje da se Đinđićevo nasleđe sačuva i pomogne prevladavanje stanja nastalog njegovim ubistvom.

Predsjednik Demokratske stranke i premijer Vlade Srbije Zoran Đinđić, sahranjen je u subotu 15. marta u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju, uz najviše državne, crkvene i vojne počasti.

Sudbinski zaokret Zorana Đinđića (8): Oglušio se o Dodikovo upozorenje

PRIREDIO: MILADIN VELjKOVIĆ

(NASTAVIĆE SE)