Zaštitnik ljudskih prava i sloboda utvrdio јe da su službenici Sektora za borbu protiv organizovanog kriminala i korupcije Uprave policiјe povrijedili pravo na nepovredivost fizičkog i psihičkog integriteta, te nečovječno i ponižavajuće postupili na štetu građanina koјeg su uhapsili 10. marta 2020. godine.
Ombudsmanu se obratio zatvorenik iz Uprave za izvršenje krivičnih sankciјa (UIKS) sa pritužbom u koјoј јe, između ostalog, naveo da je 10. marta 2020. godine bio lišen slobode i doveden u Odјeljenje bezbјednosti Bar, da ga je oko 23 časa tog dana preuzeo Specijalni policijski tim, tvrdio јe da su ga mučili raznim metodama radi lažnog optuživanja lica XX, da su od njega tražili da prizna djela koja nije počinio, da su ga nakon toga navodno odveli u Odјeljenje bezbјednosti Podgorica i da su ga tamo prisiljavali da potpiše izjavu koju ne želi tražeći da to izjavi i kod tužioca. Takođe, u pritužbi јe tvrdio da su ga nakon toga poveli kod specijalnog državnog tužioca kod kojeg nije iznosio odbranu, već se branio ćutanjem, te da mu јe nakon toga određen pritvor i da je sproveden u Istražni zatvor.
Ombudsman u mišljenju koјe јe donio navodi da na osnovu sprovedenog ispitnog postupka proizilazi da je podnosilac pritužbe faktički lišen slobode uz kršenje proceduralnih garancija, te da je u opisanim okolnostima dao samooptužujući iskaz, a nakon čega je lišen slobode uz evidentiranu modricu ispod lijevog oka za koju nije pruženo uvjerljivo obrazloženje o tome kako je podnosilac pritužbe povrijeđen dok je bio pod kontrolom policijskih službenika. Zaštitnik zaključuje da je učinjeno vjerovatnim da su jedan ili više postupajućih službenika nanijeli povrede podnosiocu pritužbe u cilju pribavljanja željenog iskaza, a u skladu sa standardom Evropskog suda za ljudska prava – "van razumne sumnje" koji proističe iz istovremenog postojanja dovoljno jakih, jasnih i dosljednih zaključaka ili sličnih neospornih pretpostavki činjenica.
– Time su postupajući službenici Sektora za borbu protiv organizovanog kriminala i korupcije u konkretnom slučaju povrijedili pravo na nepovredivost fizičkog i psihičkog integriteta podnosioca pritužbe iz čl. 28, st. 2 Ustava i nečovječno i ponižavajuće postupili na štetu podnosioca pritužbe u smislu člana 3 Evropske konvencije – navodi se u mišljenju ombudsmana.
Takođe, kako navodi ombudsman, kada se, na osnovu spisa predmeta, utvrđene činjenice hronološki sagledaju i dovedu u vezu, ne djeluje uvjerljivo izjašnjenje postupajućeg tužioca da za vrijeme davanja iskaza koje je trajalo ukupno sat i četrdeset minuta, nije uočio modricu na oku podnosioca pritužbe u dužini od 5 santimetara koja je bila vidljiva i na gornjem i na donjem kapku, tim prije što je u pitanju povreda oka, a ne nekog pokrivenog dijela tijela. Takođe, iz spisa predmeta ne proističe da se postupajući tužilac interesovao za nalaze ljekarskih pregleda na koje je uputio podnosioca pritužbe, a koji su inicirani jer je "braniteljka osumnjičenog istakla da je primijetila povrede kod osumnjičenog", odnosno da je u vezi sa nalazima na kojima se opisuje predmetna povreda preduzeo neku službenu radnju, čime je prekršen član 3 Konvencije u procesno-pravnom aspektu zaštite od zlostavljanja, a suprotno pozitivnoj obavezi države da djelotvorno i efikasno istraži sve navode podnosioca pritužbe.
